SATIN ALINMAYAN İNSANLAR

28 Temmuz 2009, 09:59

SATIN ALINMAYAN İNSANLAR
Dünyada ve Türkiye’de satın alabileceğiniz her şey olduğu gibi paranız kadar insanda vardır. Bedenlerini, ruhlarını ve kişiliklerini para ve içki için satmaya hazır, sayısız insan kopyası vardır. Seçimlerin bile parayla satın alınan siyasetsilerce hükümsüz bırakıldıkları biliniyor. Kendilerini satanlar kölelerdir ancak kölelerin satışı da kendi ellerinde olmayan sebeplerdendir. Onları alanlarda namus ve prensip sahibi insanlar değildir. Özgürlüğün kendi kuralları vardır. Ünlü bir konuşmacı “ben hürriyet toprağı üzerindeyim..” dediğinde onu dinleyen bir ayakkabıcı “hayır değilsiniz!.. bedelini henüz bana ödemediğiniz bir çift ayakkabı üzerinde duruyorsunuz!..” diye cevap vermişti.
Devlet memurluklarının ve devlet parasının peşinden koşmak gibi alçaltıcı hareketler Türkiye’yi bir kangren gibi sarmaktadır. Türkiye’de yerel seçimler yeni bitti. Yeni kazanan Belediye Başkanları koltuklarına oturduklarında ilk icraatları ne olmuştur sizce…?
• Bulundukları mahallin sorunlarını masaya yatırmak mı? Bence hayır.
• Çocuklar, yaşlılar, özürlüler ve ev hanımları için park ve bahçelerin durumları mı öğretmek mi? Bence hayır.
• Ya da kent konseylerini toplayıp kentin sorunlarını mı dinlemişlerdir? Bence hayır.
Ama yaptıkları ve iyi bildikleri bir şey var en küçük memuru bile yerinden etmek var. Hatta geçenlerde doğuda Belediye Başkanının odasını da basıp insanları canından etmişlerdi. Bu insanların savaş naraları şöyledir. Yağma galiplerin hakkıdır! Utanarak itiraf etmeliyiz ki bunun politikamız üzerindeki etkisi, işgal edilmiş bir şehre giren orduya verilen “ güzel kadın ve yağma” emrinin etkisinden farklıdır.
Dünyanın her yerinde bence durum aynıdır. Yönetim şekli ister Krallık, ister aristokrasi, ister cumhuriyet olsun, bunun önemi yoktur. Bu işleri idare eden insanlardır. Siyasi güçler kişisel menfaatler için kullanılırsa felaket; ama anlayış ve tarafsız olarak kullanılırsa insanlar için büyük nimet olabilir. Toplumları idare eden yöneticiler kişisel menfaatlerini düşünmeye başladıkları zaman, bu, idare ettikleri yer için felaket olmaktadır. Kötülük aşağıya doğru dağılmakta, bütün sınıfları, hatta yoksulları bile içine almaktadır. Yaşam, vurgunla nefis arasındaki büyük bir yarış haline gelmiştir. Prensipler bir tarafa bırakılıp kilitli sandıklar içine kaldırılmıştır. Namus unutuluş; namussuzluk yaşam tarzı halini almıştır. Sadakat hızla kaybolmakta ve makam, mevkii ve para için birbirine girmektedir.
Bununla beraber, her yerde, her devirde ve her zaman parayla satın alınmayı reddeden insanlarda vardır. Hatta en yoksulu bile, görev aşkı olunca satılmayı ret etmiştir.

Bu haber 3144 defa okunmuştur.