Ermeni Açılımı Zafer mi? Hezimet mi?

27 Ekim 2009, 17:19

Son yıllarda dış politikamızda bir açılımdır tutturduk gidiyoruz doğrusu, sıra Ermeni açılımına geldi ki hükümet hemen gayretlendi.

Yer İsviçre… soykırım yasası çıkaran, “Ermeni soykırımı yapılmamıştır” demenin bile suç olduğu, güya insan hak ve özgürlüklerinin sonuna kadar yaşandığı sözde tarafsız ülke.

Nisan ayının sonunda yazdığım yazıdan bu güne hiçbir şey değişmediği gibi olaylar aynı şekilde seyretmekte maalesef. O günlerde de bugünde Sayın Başbakan Azeri kardeşlerimizden habersiz hiçbir şey yapmam diyor. Fakat bir yandan da ödevini yapmayan çocuklar gibi Avrupalı devletlerin dış işlerinin kontrolü ve gözetimi altında bir protokol imzalanıyor.

Çok okunduğunu söyleyen bir gazete’nin bir köşe yazarı; “Ermeni protokolü imzalanırken resmin arkasında duran ABD, Rusya, Fransa, Avrupa Birliğinin dış ilişkilerden sorumlu Yüksek komiserinin bulunması küresel değişimi ve Türkiye’nin gücünü göstermektedir” diyor.

Söylendiği gibi küresel bir güç haline gelen bir ülke ise eğer Kıbrıs’ta bize verdikleri sözleri tutmamalarını, Nato seçimleri sonucunda ki oyunları nasıl açıklayacağız. “çözümsüzlük çözüm değil” diyerek daha fazla çamura saplandığımız bir gerçek

İşin ilginç yanlarından biride, sözde Ermeni soykırımı iddiaları konusunda yıllardır Türkiye’ye yönelik baskı yapan ülkelerin bu resimde yer almış olması:

19.yy’dan bu yana büyük Ermenistan vaadi ile kışkırttıkları Ermenileri, Osmanlı’ya karşı ayaklandıran bugünkü Dağlık Karabağ sorunun baş sorumlusu Rusya,

Bir çok eyaletinde sözde soykırımı tanımış, Her yıl 24 Nisan öncesinde “ABD Başkanı ‘soykırım’ diyecek mi demeyecek mi” diye korkular yaşatan ABD,

Ermeni konusunda doğru dürüst bir kitap okumayan, okul kitaplarında Türk barbarlığından bahsederek düşmanlığı çocuklara aşılayan, soykırım yoktur demenin suç olduğu ülke Fransa,

AB’ye tam üyelik yolunda daha rahat ilerleyeceği” tehdidi ile Türkiye’ye baskı kurarak soykırımı tanıyan Avrupa Birliği…

Bu birlikteliğin altında devletlerin menfaat ilişkilerinin olduğunu çok iyi biliyoruz. Peki Türkiye’nin karı ne oldu bu işte, hani Karabağ sorunu çözülmeden sınır açılmayacaktı.

Karabağ konusunda hiçbir gelişme yaşanmamışken ve bu yönde herhangi bir emare bulunmazken, bu protokollerin imzalanması için neden aşırı bir uğraş verilmiştir. Bir diğer endişe ise, protokollerin Türkiye-Azerbaycan ilişkilerini bir daha geriye dönüşü olmayan bir yola sürükleme tehlikesi.

Protokoldeki muğlak ifadelerin Türk kamuoyunu tatmin etmedi. Ermenistan’ın Anadolu topraklarından ve soykırımdan vazgeçtiğine dair bir madde yok Her şeye rağmen Başbakanın kesin ifadeleri Azerbaycan hükümetinin endişelerini hala gideremedi.

Acaba Azerbaycan’ın endişelerinin devam etmesinin sebebi Türkiye’nin kesin ifadelerle belirttiği konularda hep taviz vermeleri mi? Sayın cumhurbaşkanımızın Musul konusunda “Kırmızı çizgimizdir”. Sözünden sonra Musul’un başına gelenler gibi…

Bu haber 3306 defa okunmuştur.