SOYLULAR VE KÖLELER

19 Aralık 2013, 16:52

Ahmet ZENGİN

SOYLULAR VE KÖLELER;

Milletimiz,kredi kartına boğulmuşken,

Esnaf ve zanaatkar;vergi,ssk borcu,banka kredisi,yüzlerce dolaylı vergiden inim inim inlerken,

Köylümüz,mazotu 4.59 liradan alıp tarlasını ekemezken,

Üniversitede okuyan evladına simit parası gönderemeyen baba elleri cebinde düşünürken,

Zar zor aldığı aracına trafik cezaları yağarken,

Dolaylı vergide ülke rekor kırarken,

Konuşmadığı telefonuna faturalar gelirken,

Doğudan alamadığı elektrik parasını,sana kayıp kaçak diye fatura ederlerken,

Tencerede kaynatacak yemek bulamayan anneler,pazarların sonunda çöpe atılmış sebzeleri toplarken,

Üçer beşer şehitler gelmeye devam ederken,

Camilerin altını marketlere,minarelerini baz istasyonlarına kiralarken

Camilere ait tuvalete paran olmadığında giremezken,

Domuz gribi aşılarını getirip,çöpe atarken,

Pasaport çiplerini Fransız,Sarkozi’ninde ortak olduğu Gemalto şirketine yaptırırken,ve bilgileri kopyalatırken,

Ankara’ya dikilecek çamları 90 cm. olduğu için Atatürk Orman çiftliğinden almayıp,İtalya’dan 100 cm.olduğu için ithal ettiğiden,

Daha yüzlercesini sayamadığımız sahtekarlıkları yaptığından,

Allah sizden razı olsun,İyi ki varsınız,

Varsınız da bize insanlıktan nasıl çıkılır öğrettiniz.

Boyunuz posunuz devrilmesinde,

İki elimiz yakanızda olmasın,

Karılarınızda,çocuklarınız da çok yaşasın,

Bol bol yeyin,için,Nasılsa hesap soran yok.

Allah var.O bize yeter.

Asiller

Soylular sınıfı, üretim yapan kölelerin çalıştığı toprağın sahibi olan ve köylüler üzerinde askerî/yönetici sınıf olarak oturan sınıftır. Ortalama olarak soylu sınıf, feodal düzende yaşayan nüfusun onda birini oluştururdu. Üretim yapmaz, köylülerin yaptığı üretimden pay alarak geçinirlerdi. Değişik coğrafyalarda değişik isimler alan soylu sınıfa, senyörler sınıfı da denirdi.

Soylu sınıftan olanlar barış zamanında malikâneleri, yani feodal beyliği yönetir; savaş zamanında ise şövalye olarak donanıp kendilerine bağlı diğer şövalyelerle birlikte kralın veya başka bir soylunun ordusuna katılırdı.

Soylular, kendi içlerinde hiyerarşik bir yapı oluştururdu. Daha zayıf olanlar büyük toprak sahibi soyluların hizmetine veya korumasına girer, bu korumanın karşılığında, koruyan soylunun yaptığı savaşlara şövalye olarak katılırlardı.

Ayrıca sınıflamada kont, baron gibi unvanlar da vardı. Bunların hiyerarşik sıralaması şöyle idi:

Dük (karısı Düşes)

Marki (karısı Markiz)

Kont (karısı Kontes)

Vikont (karısı Vikontes)

Baron (karısı Barones)

Şövalyeler

Ruhban Sınıfı

Ortaçağ'da ruhban sınıfı güç ve nüfuz sahibidir. Ruhban, Katolik kilisesine bağlı papaz, keşiş ve diğer din adamlarıdır.

Örgütsel karakteri feodal olmamasına rağmen kilise de feodalizmin şekillenmesinde önemli rol oynamıştır. Kilise; manastırlar, kilise ileri gelenleri ve bizzat kilise tarafından elde tutulan geniş topraklara sahipti. Dindar ve çocuksuz soylular tarafından ölmeden önce bağışlanan bu toprakların büyük kısmı feodal yükümlülükler içeriyordu. Bu yüzden de kilise, zamanın feodal sisteminin bir parçası haline gelmişti. Birçok baş keşiş ve başrahip, feodal beylere benzer bir konuma gelmişti.

Dinsel ideolojinin hâkim olduğu Ortaçağ'da Katoliklerin ruhani lideri Papa'nın çok büyük yaptırım gücü vardı. Kralları bile aforoz edebiliyordu. Ayrıca Frank Karolenj ve Kutsal Roma-Germen İmparatorları, Papa'nın önünde diz çökerek taç giyiyorlardı.

Köylüler (Serfler)

Feodal piramidin en alt ve en geniş tabakasını oluşturan serfler, soylunun toprağında üretim yapar ve tükettikleri çok az miktar haricindeki bütün ürünü soyluya verirlerdi. Bunun dışında serfler, soyluların şato tamiri gibi işlerinde işçi olarak da çalışırlardı.

Serfler, siyasal haklara ve istediği zaman başka köylere göç etme hakkına sahip değildir. Serf, feodal beye bağlıdır ve beyliği terk etmesi yasaklanmıştır.

Oral Sander, Siyasi Tarih: İlkçağlardan 1918'e, İmge Kitabevi, 13. Baskı, ISBN 975-533-043-7

Alaeddin Şenel, Siyasal Düşünceler Tarihi, Bilim ve Sanat Yayınları, 11. Kısaltılmış Basım, ISBN 975-7298-02-6

Selim Somçağ, Avrupa Feodalizminin Evrimi, Bağlam Yayınları, Birinci Basım, ISBN 975-7696-54-4

Bu haber 3350 defa okunmuştur.