BİR GÜN PATLAYACAĞIZ
Elbette her nimetin bir külfeti olacaktır. Bu külfet bazen can ile ödenir durumda da olabilir. Ancak göz göre göre de külfeti kabul edip, boynumuzu aşağıya eğip kadere razı mı olacağız?
Makine kimya kurumunda yine patlama oldu. Şükürler olsun bu sefer can kaybı yaşanmadı. Olayda cam kırıkları yüzünden ve dumandan etkilenerek birkaç kişi zarar gördü ve ayakta tedavi edildi. Beterin beteri var anlayışı ile buna razı olur durumdayız.
Bir yörenin gelişmesi için çeşitli etkenler vardır. Kimisi turizm geliri ile ayaklanır ve zenginleşir. Kimsi askeri birlikler sayesinde ekonomisini düze çıkarma gayretine girer. Kimisi ise fabrikalar kurularak yöresindeki işsizliği azaltır ve yöresel ve ülkesel ekonomisini düzeltir.
Kırıkkale bunların içinde Makine Kimya fabrikaları ile ekonomisini düze çıkarma gayretindeki illerdendir.
Biz yaştakiler ve daha erken Kırıkkale görmüşler iyi hatırlarlar. Bu kurumda çalışan işçilerin ne denli fazla olduğunu bilmeyen yoktur bu yaş grubunda. İşçiler trenlerle taşınırdı şehre. Servislerin haddi hesabı yoktu. Akşam iş çıkışlarında fabrikalardan dönen işçilerin adeta meydanlarda sel olduğunu aktığını iğne atsan yere düşmeyeceğini bilmeyende azdır.
Bu denli işçi sayısı olan bir yerleşim merkezinde doğal olarak esnafın yüzü güler, simitçisinden börekçisine, ayakkabıcısından tuhafiyecisine, mağazalarından lokantalarına kadar herkes kazanır ve kimsenin bir diğerine ihtiyacı kalmadığından huzur içinde yaşarlardı.
En para kazanamayan insan bile işe gidiş saatinde ve iş çıkış saatinde bir tezgâh açsa ne olursa olsun sattığı nafakasını çıkarır oda evine ekmek götürürdü.
Yetişen gençler okur büyük adam olma yolunda ailesine fazla yük olmadan eğitimini tamamlardı. Okumakta gözü olmayan ise yöremizde bulunan fabrikaların birinde işe girer, evini, eşini, işini, aşını bulurdu. Yani pek gelecek kaygısı yoktu bu güzelim şehirde.
Yukarıda anlattığımızın hiçbir masal değil. Değdim gibi yaşı yolun yarısını geçmiş herkes bunu iyi bilir.
Gün geçtikçe bir şeyler oldu ve şehir adeta emekliler kenti oldu. Makine kimya küçüldükçe küçüldü. Emekli olan ile işe başlayan arasındaki oran dağ gibi açıldı. İşlerin başka bölgelere kaydırılması ve bu kurumdaki küçülme işsizliği de beraberinde getirdi. Artık ilimiz sigortalı sayısı otuz yıl önceye göre devede kulaktır.
Bu kurumun küçülmesi ve tabirimi mazur görün kerameti kendinde gören şehir yöneticilerinin şehre sahip çıkmaması ile şehir emekliler kenti bile olmadı, küçüldükçe küçüldü.
Şehrimizde küçülen bu Makine kimyada pek çok kaza ve patlama oldu. Yılların muhasebesini yapmak gereksiz belki de. Ama ders almak için bu muhasebede şart görünüyor. Şehir kazanacak elbet, fabrikalar olacak ve bu olan fabrikalar şehre katkı sağlayacak. Ama patlama olmayacak kardeşim. Olmaması için gerekli tedbirler alınacak. Herkes bu tedbirlere dikkat edecek. Kimsenin savsaklamak lüksü olmayacak. Yatırım mı gerekiyor, para harcamak mı gerekiyor harcayacak ve emniyetli şekilde yapacak. Bunun ötesi yok.
Bugün şükürler olsun atlatıldı. Ya yarın? Kim giden bir canın yatırımdan ve alınması gereken emniyet tedbirinden daha önemli olduğunu söyleyebilir. Herkes üzerine düşeni yapacak ve şehir gelişirken güzelleşirken ekonomik olarak refah seviyesi artarken tedbirler de alınacak.
Selam ve dua ile…
Bu haber 3160 defa okunmuştur.
