BİR VE BİRLİK OLUNMALI
Bir oyun oynanacağı zaman mutlaka onun başrol ve ardında da ikincil roller vardır. Bu rolün gereği yapılıp sahneye konduğunda bazen baş rol oyuncusu geride kalır ve sadece kendisinin sergilediği oyunu seyreder.
Fransa’da kesinlikle tasvip başka deyimle onaylamadığımız bir saldırı öldü ve on yedi kişi hayatını kaybetti.
Bu olay karşısında adeta dünya birleşti ve yürüyüşler yapıldı. Hepimiz çarlıyız sloganları atıldı. Adeta dünya liderleri bu yürüyüşe katılmak için birbirleri ile yarıştılar ve saflarda yerini aldılar.
Bunu asla çok görmüyorum. Olmalı. Yani teröre karşı dünya ülkelerinin çabasını takdir etmemek aymazlık olur.
Buna evet derken aynı anda Nijerya’da yine teröre kurban edilen iki bin canı nereye kayacağız onu anlayamadım. Aynı anda Afganistan’da bomba ile öldürülen canları nereye koyacağız.
Bırakalım dünya da olanları ve kendimize bakalım. Bizde suçsuz günahsız polisimizi şehit eden hem de aynı tarihte olan rus olduğu belirlenen terör olaylarını nereye koyacağız.
Hiç birimiz çıkıp bizde biz de Sultanahmet’te şahadet şerbetini içen polis Kenan Kumaş’ız diyemedik.
Ne halk olarak bizler dedik nede bu halkı yönlendirmede ustaca manevralar izleyen basın dedi. Hatta öyle bir şey olu ki basın bizim şehidimizi neredeyse vermedi veya çatlynin altlarında bir yerlerde kerhen verdi.
Nijerya saldırısına da gerekli önem verilmedi. Afganistan saldırısına de ehemmiyet verilmedi.
Suriye’de ölen belki bir saat içinde ölen vatandaşların sayıları ise gerek bizde gerek dünya basınında asla gündem olmuyor. Irak’ta her dakika canlı bombalar ile ölenler de öyle.
Her şey biziz, her şeyin sorumlusu biziz. Fransa’nın sorumlusu da biziz. Biz bu kadar kendimizi anlatama ve bindiğimiz dal olan İslam’ı kesmekte mahir davranıyoruz ki bize bunu reva görünce zıplıyoruz.
Yanımda bir hacı amca var. Afyon’lu Şükrü sarıgöz. Makine Kimyadan emekli olmuş. Laf lafı açarken sohbette bu “fabrikaları batıran biziz” dedi. Hayırdır amca dediğimde “ çalışmadık” dedi. Sendikacılar sendikacıyız tanımadı, işçiler başında bir tanıdık buldu çalışmadı. Kimse taşın altına elini sokmadı. Ütülü elbise ile geldiler ütülü elbise ile gittiler. Hal böyle olunca iş üremeyince battı fabrika” dedi.
Bu konu yukarıda ki konu ile ilgili değil mi diyeceksiniz? Yok, hiç öyle değil. Tamda onunla ilgili. Bizim bindiğimiz yöremizin dalı değimliydi? Biz kestik bu dalı şimdi de neden Kırıkkale bu halde diyoruz.
Biz İslam’ı yaşamadık, dimimizi bilmedik, bilmediğimiz bu dini birleri terör dini olarak dünyaya tanıttılar. Bizde buna seyirci kaldık. Bizler dinimizi anlatmış olsaydık dünyaya evvela biz yaşasaydık böyle mi olurdu?
Biz çaly marly değiliz kardeşim. Elbette yiten her can kutsaldır. Onlara oldu oh diyemeyiz. Elbette insani olarak üzülürüz. Ama Müslüman canı yitince daha çok üzülürüz.
Ne yapmak lazım denirse kendimiz anlatacağız. Bindiğimiz dalı kesmeyeceğiz. Biz İslam’ı yaşayarak öğreterek barış dini olduğumuzu göstereceğiz. Başsız vücut olmaz. Mutlaka İslam dünyası bir araya gelmeli. Bunu da asla gözden kaçırmamamız gerekir. Bir arada olacağız ve güçlü olacağız. Yoksa Yahudi’nin oyuncağı olmaya devam ederiz.
Selam ve dua ile…
Bu haber 2991 defa okunmuştur.
