SÖYLEMESİN Mİ DOĞRUYU?
Bazen düşüncelerimizi paylaşırken veya karşımızdakine anlatırken zorlanıyor ve onun bir kalbi olduğunu ve o kalbi kırıp kırmayacağımızı hiç düşünmeden hareket ediyoruz.
Yanlış anlaşılma işin içine girince ortalık iyice karışıyor ve kendini ifade edeyim derken büsbütün Arap saçına çeviriyorsun konuyu. Bazen sen yapıyorsun bunu. Bazense karşındaki öyle anlamak istediğinden olsa gerek işlerin karışmasına o neden oluyor.
Kırıkkale milletvekili Vahit Erdem’in meclisteki milli birlik projesi konuşmalarının birinci ayağındaki görüşmeler sonunda CHP sözcüsünü kutladığını gazeteler yazdı. Haber yaptı bu tebrik konusunu. Milletvekili ise konunun yanlış aksettirildiğini kendisinin sadece sakin üslubu nedeniyle ilgiliyi tebrik ettiğini, içerik ile ilgili yorum yapmadığını söyledi.
Burada kimseye neden tebrik ettin deme lüksümüz yok. Bu yanlış olur. Elbette doğru gördüğünü söylemesi normal. Anormal olan birilerinin şu günlerde iyice çoğaltarak ortaya sergilediği gibi körü körüne muhalefet yapıp, karşı çıkmak ve kötüleme taktiğini ortaya dökmektir.
Doğru bildiğini söylemeyecekse orada neden var. Elbette düşüncelerinin birlikte yola çıktığı insanla bir paralellik taşıması ve fikir birliği ettiği insanların safında olması doğaldır. Ancak herkesin her konuda doğruyu dile getiremeyeceği gibi doğruyu düşünme durumu da olamaz. İnsan beşer bazen şaşar. İşte bu şaşma esnasında yanındakilerin yanlışını söylemek gerçek dostluktan başka ne olabilir ki? Böylesi durumda tebrik etmek gerek o dostu. Ama moda tabirle yargısız infaz yapmaya bayılıyoruz. Azıcık nefse dokundu mu yırtıyoruz ortalığı.
Özellikle siyasiler olmak üzere tüm insanların nefislerinde maalesef bir benlik duygusu, pışpışlanma dürtüsü, nefsine hakim olamama eksik tarafı olduğunu biliyoruz. İşte bu düşünceler içinde pışpışlamaya biraz ara verseniz cıyak cıyak yırtınıp dünyayı ters çeviriyoruz.
İnsanın birçok konuda rakibi vardır. Rakiplerin mücadelesi de doğal olandır. Bu mücadele içinde rakibin bizce doğru olanını ortaya dökmek büyük erdemliliktir. Bu ülke kısır çekişmelerden çok şey kaybetti. Halende en milli konu olan bu açılımda dahi kısır çekişmelerin devam ettiğini görüyoruz. İktidar olsun muhalefet olsun “kardeşim karşımdakini bir dinleyim, onunda fikirlerini alayım” demiyor. İktidar görüşme talep ediyor muhalefet yanaşmıyor. Ama ben iktidarında çok samimi olarak dost elini uzattığını düşünemiyorum. Eğer öyle olsaydı tüm imkânları ve yolları tekrar tekar deneyerek görüşmenin yolunu bulamaya çalışırlardı. Eğer öyle olsaydı bir milletvekilinin karşı tarafın sakin üslubu için içinden geçen tebriki söylemsi ile hemen hain ilan edilmezdi.
Doğru bildiğini söylemeyin dilsiz şeytan olduğunu en azından içinden buuz etmesi gerektiğini bilen bir anlayıştan geliyoruz. Bu nedenle doğru biliyorsa muhalefetinde iktidarında doğrularını söylemek, yanlışlarını ise yüzüne vurmak en doğru olanı değimlidir?
Vahit Erdem’i beğenin veya beğenmeyin, Kırıkkale’ye kattıklarını takdir edin veya etmeyin, hükümete karşı çıkışlarını onaylayın veya onaylamayın ama hakkını verin. Doğru bildiğini söylemi ve tebrik etmiş. İyi de etmiş.
Selam ve dua ile…
Bu haber 3680 defa okunmuştur.
