ANLA(t)MAK ÇOK ZOR
Birçok cana mal olan bir sel felaketi yaşamış olsak ta demokratik açılım en ciddi gündem konusu olmaya devam ediyor.
Konu ile ilgili dilimizde tüy bitene kadar söylemeye, yazmaya devam edeceğiz. Belki birilerinin dikkatini çeker, belki birileri Kırıkkale’den yükselen feryadı dikkate alır diye. Daha da olmadı bizde balık bilmezse halik bilir diye yazmaya devam edeceğiz bu önemli konuda.
Yazacağız, paylaşacağız, dertleşeceğiz, birlikte aynı ses tonu ile bağıracağız ki koordinatör hemşeri bakanımız başta olmak üzere bu açılımı yürüten herkesin duymasını sağlayacağız.
Demokratik açılım konusunda fikrimiz belli.
Kararlı ve çözüm yanlısı olup bu akan kanların durması ve klasik ve klişe tabir ile anaların feryatlarını durdurmak gereğine inananlardanız. Hemen bu kelimelerin ardından ancaaak deyip fikirlerimizi de sıralayacağız.
Sıraladık. Aşağı yukarı yazılarımızın hepsinde bir bir ancaklarımızı döktük ortaya.
Fakat yazılara gelen tepkiler de bizi yanlış anlayanların olduğunu gördük. Şahsımıza yazılan mailler ve yazılara internet ortamından ve yazılı basın tarafından tepkiler olduğunu gördük. Genel suçlama açılım taraftarı olduğumuz ve kayıtsız şartsız birilerini desteklediğimiz yönündeydi.
Oysa;
Doğru olan bu değil. Düşüncelerin ve beyin fırtınalarının havalarda uçuştuğu bu zamanda her şeyin tartışılması gerekiyor.
Milli birliğimize, bölünmez bütünlüğümüze, devletin bekasına, el uzatacak kim varsa karşı çıkmazsak canımız kurda kuşa yem olsun. En son verdiğimiz şehitlerimizin dökülen kanları daha kurumadı. Kaç vatan evladını içimiz alevlenerek verdik toprağa. Elbet vereceğiz, elbet öleceğiz. Bin kere dedim. Tanıyanlar bilir. Şehit olamamanın üzüntüsünü hep yaşadım yanımda şehitler verdikçe. Bin kere ölür bin kere dirilir yine ölürüz vatan uğruna.
Ancak çocuklarımıza bırakacağımız miras kan ve gözyaşı olmamalı. Bizim başımıza bu illeti saran ülkeler ilerleyip giderken biz hala terör ile uğraşmamalıyız. Geride kalırsak yarıştan koparız.
Burada henüz içeriği tam belli olmayan bir açılımın karşısında olmak yanlış diyorum. Bırakalım bir açıklasınlar neymiş detayları. Körü körüne karşı çıkmak çıkarımıza olmaz. Dağdakileri indirip güzel yurdumdan uzak yerlere göndererek, birliğimizden, dilimizden, dinimizden, bir karış toprağımızdan, bayrağımızdan taviz vermeden sorun çözülsün diyoruz.
Olmaz, tüm bunları koruyarak çözüm olmaz deniliyor ve taviz verelim safhasına giriliyorsa işte o zaman Kırıkkale’den öyle bir bağıralım ki mecliste değil tüm dünyada kim olsa kulakları sağır olsun.
Şimdi ağır ve vakurca düşüncelerimizi paylaşıp çözüm için katkıda bulunalım. Bu belanın def’i için ne yapabiliriz bunu tartışalım. Ama elimizi verince kolumuzu isterlerse işte o zaman şu atasözünü beyinlerine kazıyalım. “Unutmayın ağır atın çiftesi pek olur”
Selam ve dua ile…
Bu haber 3559 defa okunmuştur.
