ARDINDAN KİM AĞLAR
İnsanın en ağır muhasebesi kendi nefsi ile yapığı hesaplaşmadır. Bu hesaplamadan galip çıkabiliyorsa o insan iki cihan için mükemmel yatırımını yapmış demektir.
Ülkemin gündemini takip etmek artık zorlaşıyor. Öyle ki her gün yeni bir bilgi, yeni bir belge oraya çıkıyor. Zaten yeni adıyla A1 virüsü, yine yeni adıyla Milli birlik projesi kapsamındaki açılım ülkemin gündeminde ön sıralarda yer alırken, yine önemli bir konu olan ıslak imzada yeni ihbarlar, yeni belgeler, ortaya atılan yeni iddialar iyice aldı başını gidiyor.
Bu yoğun gündem içerisinde insanı var oluş nedeni olan konuda kendi muhasebesini yapması zorlaşıyor.
Akşam olup el ayak çekilince yastığa başımızı koyduğumuzda günün muhasebesini yapmak her insanın yapması gereken bir gerekliliktir. Hz Ömer(ra)’nın her gün kendisine sormuş olduğu bu soruyu sorarak ebedi âlem için yaptıklarının muhasebesini yapması gereken insan, sabah katlığı andan itibaren yattığı bu saate kadar neler yaptığını da düşünmeli ve iyi veya kötü manada yapmış olduklarını düşünmelidir.
Kimsenin ölüsü ortada kalmıyor elbet. Rabbim ortada koymasın cenazemizi. Sürekli her şeyin hayırlısını dilemek gibi ölümün de hayırlısını dilemek ve dualarımıza bunu eklemek gerekiyor. Yaradan’dan ne dilersen o olurmuş desturu ile hep ulamak lazım bu temenniyi.
Kilolu olmam dolayısıyla operasyonlarda arkadaşlarım takılırdı bana. “Aman ölme ağabey seni taşıyamayız. Ya kilo ver biraz yâda ölme” derlerdi. Bilinçaltında da olsa bunun korkusu hep vardı içimde.
Tüm bunları yazmamdaki neden; geçenlerde içişleri bakanımızın ağabeyi vefat etti malumunuz. Cenazesi Kırıkkale’den kaldırıldı. Bakanlar, milletvekilleri, valiler, müdürler, halk katıldı. Kalabalıktı. Cenaze namazını kılarken aklıma bu kadar insanın iyi dediği iyidir inşallah diye geçti. Elbette bir bakanın hem etkili bir bakanın kardeşine bu kalabalığın olması normal denilebilir. Öyle olmasında gereklidir. Sevenlerinin geldiği kadar bakana tabirimi mazur görün yağ çekmek için de gelenlerin olması normal. Ama inanın rahmetliyi tanıyan herkesin “iyi insandı” sözü halen kulaklarımda duruyor. Ne güzel ardından iyi insandı diye anılmak ve cenazesinde saf tutanların son vedada içlerinin en’inden gelerek haklarını helal ettirmek.
Ardından iyi işler yaparak fani dünyadan demir almak gerekiyor. Mutlaka üç günlük dünyada olumsuz manada çok işler yapıyoruz. Kimlerin hakkını yiyoruz. Kimlerin günahını alıp dedikodu yapıyoruz. Kimlerin ardından farklı yüzüne farklı konuşuyor kimlerin iyi işlerine taş koyuyoruz. Yapmasak iyi ama yapıyoruz işte.
Söz verip, yan çizdiğimiz, ekmeklerine katık olacağımız insanların bilerek veya bilmeyerek ellerinden lokmaları alıyoruz. Olmasa iyi ama oluyor.
Eşimizin, dostumuzun, arkadaşımızın veya hiç merhaba demediğimiz insanların bile kalbini nasıl kırıyoruz.
Akşam yatağımıza girdiğimizde bir kez daha düşünelim. Bu sefer bize sabah olmayacakmış gibi düşünelim ama.
Ardımızdan kim ağlar. Kaç kişiye ne kadar iyilik yaptık. Kaç kişi ölümümüze üzülür. Kaç kişi musalla taşındaki bizlere içinin en’inden gelerek “ iyi insandı Allah rahmet etsin” der.
Rabbim, Kurda kuşa yem olmayacak bir ölüm ve bir cenaze nasip etsin. Eğer bir musalla taşı bulur, bir cemaat bulursak namazımızı kılacak kalabalığımızın çok olmasını dilerim ve o insanlarında içlerinden gelerek güzel dua etmesini dilerim. Umarım ki yaradan o duaların yüzü gözü hürmetine fani hayattaki tüm olumsuzluklarımızı siler ve cennetine cemaline nasip eder.
Selam ve dua ile…
