HER HALİNE ŞÜKÜR

16 Mayıs 2019, 01:21

HER HALİNE ŞÜKÜR Kırıkkale'nin Balışeyh İlçesi Hüseyinbeyobası Köyü nüfusuna kayıtlı Piyade Sözleşmeli Er Hakan Özdemir, Iğdır/Aralık ilçesinde bölücü terör örgütü mensupları ile 10.05.2019 Cuma günü girilen çatışma sonucu ağır yaralanmış, sevk edildiği Iğdır/Aralık Devlet Hastanesinde yapılan tüm müdahalelere rağmen, kurtarılamayarak şehit oldu. Bu haberi aldığımızda kimi için mutat bir ölüm, kimi için üzücü bir olay ve kimine göre dünyanın sonu ve kıyametin koptuğu andır. Başkaları ne hisseder bilmem ama her şehit haberi aldığımda içten içe bir hayıflanırım. Ben neden şehit olamadım düşüncesi içimi hep kemirir. Demek ki nasip etmeyince etmiyor Rabbim diye düşünürüm. Pek çok şehit ile birlikte olama rağmen bana nasip olmadı bu ulvi makam. Bir ömür denecek kadar uzun süre askerlik mesleğinin farklı yerlerinde ve makamlarında hizmet et ama şehitlik nasip olmazmış olamayınca. Hakan şehidimizin cenazesine katıldık. Kırıkkale’nin en büyük ve yeni camisi dolmuş taşmış. Adeta oluk oluk insan seli koştu camiye. Ve barajın bendi açılmış gibiydi caminin avlusu. Taştı insanlar çağlayan gibi avludan. Namaz için insanlar saflara yerleşmeye çalışırken bizde dua okuyarak salatı selamlar getirerek vardık ala sakal müftünün damadı Ersan ağabeyle. Zor güç girdik taşan avludan içeri ve saflardan birine rica minnet sıkıştık. Sağımda Ersan ağabey solunda ise çivi gibi bir Astsubay üst çavuş oturuyor. Hemen önümdeki safta kıdemli Başçavuş var. Yanında resmi elbisesi ile binbaşı ve hemen onun önünde aynı safta subay ve Astsubaylar vardı. Aralarında siviller ile öyle bir kompozisyon olmuş ki adeta gül bahçesinde farklı renklerin birbirine girmesi gibi. İster istemez düşündüm. Biz de görevli olduğumuz pek çok cenazeye katıldık. Resmi gitmemeye özen gösterirdi herkes. Resmi gittiyse abdest alıp botunu çıkarıp o safa girmesi zordu. Bunun pek çok nedeni vardı. Belki kimse çıkarmayın botunuzu girmeyin safa demedi ama acayip bir yaftalama vardı. O safa girdiğin andan itibaren irtica damgası yemen kaçınılmazdı. Ama arka saflardan birine iliştiğinde kafanı kaldırıp yaşayarak namaz kılmak yerine acaba gören olacak mı gailesi hep vardı içimizde. Elhamdülillah şükürler olsun. Şimdi gördük ki herkes girmiş saflara namaz kılıyor. Tören alanında en az beş tane türbanlı poliste gördük. Ne oldu ne elden gitti. İrtica mı geldi. Devlet mi elden gitti. Hayır; Tam tersi insanlar daha bir şevkle devletine bağlı kaldı. Kenarda bekleyen askerlere artık kimse ordu dinsiz komutan yetiştiriyor demiyor. Ve belki de en önemlisi o şehit cenazesine katılan hiç kimse acaba şehit oldu mu ki diye düşünmüyor. Biliyor ki herkes bu ordu şanı şerefi imanı ile bu devlete hizmet ediyor ve ölürse şehit kalırsa gazi olacağını biliyor. Şükürler olsun ki artık ordu millet el ele vermiş ve içlerinde hain barındırmamak için tek vücut olmuş durumdalar. Hakan şehidimizin namazını kılmaya başladığımızda bir yağmur başladı. Adeta gök ağladı. Adeta yağmur damlaları ile uğurladı. Tabuttan damlayan yağmur damlaları Uhud da şehit olan Ebu Hanzala’yı hatırlattı. Hani evlendiği ilk gün savaşa gidip şehit olan sahabe. Ve düşündüm ki kardeşim Hakan Ebu Hanzala ile birilikte olacaktır inşallah. Selam ve dua ile…

Bu haber 1850 defa okunmuştur.