OĞLUMA ÖĞÜDÜMDÜR- 4
Önceden başlayan yazılarımızda üç bölüm halinde bu yazıyı yazma nedenimizle brikte düşüncelerimizi dile getirmiştik. Bu dördüncü bölüm oldu ve biz söylemeye devam edelim.
Parayı, maddeyi, dünyayı sevmek iyiliğin değil, kötülüğün alâmetleridir. Elbette yaşamak için bazı şeylerin olması kaçınılmazdır. Elbet para olmalı, en güzel şekilde yaşamak için gerekli. Ama asla ve asla para ve madde insanlığının önüne geçmemeli. Asla ve asla kişiliğinin önüne geçmemeli. Asla ve asla para ve maddiyat bir amaç olmamalı. Belki gerekli şeyleri sağlamak için araç olabilir. Ama asla amacın para olmamalı.
İyi insanda benlik olmaz. İyi insan, olamasa bile, hiç olmayı isteyen, hiç olmak için çalışan kimsedir. En oldum dediğin anda bir hiç olmayı kendine hedef seçmelisin. Ben oldum bu iş bu kadar ben herkesten üstün durumdayım dediğinde hata yapasın. Bu nedenle en oldum dediğinde tövbe edip, daha var demen lazım.
İyi insan hüzünlüdür, kendi haline, insanlığın ve dünyanın ahvaline üzülür, hüzünlenir. Vur patlasın, çal oynasın, zevk ve sefa ehli iyi görünse de iyi değildir. Bu demek değil ki surat asıp oturacaksın. Elbette değil. Sadece dünyanın hali ile haline dikkat etmelisin.
İyi insan çok konuşmaz, gevezelik, zevzeklik, lafazanlık iyi olmaya engeldir. Ancak etrafına kayıtsız kalmaman lazım gelir. Çok konuşmayacağım diye etrafında dostlarını kaybetmen yersiz olur. Dostun olacak, sırdaşın olacak, arkadaşın olacak ama asla gevezelik edip sırrını ortaya dökmeyeceksin. Güler yüz ve samimiyet tavrın olmalıdır.
İnsanların iyi dediği nice kimse gerçekte iyi değildir; kötü dediği birtakım kimseler de iyidir. İyilik veya kötülük insanların keyfine, rey’ine, havasına, kısa akıllarına kalmış bir şey değildir. Evrensel ve transandantal ölçüleri vardır. Bu nedenle peşin hüküm vermeden insanlara hakkında daha akıllı ve ölçülü ol. İnsanın iyi veya kötü olduğuna sen karar ver. Ölçüyü iyi ayarla ve sen ölç.
İyi insanda fütüvvet ahlâkı bulunur. O, bir gönül eridir. Fütüvvet yani İslam ahlakı olan bir insanın toplum ve din açısından kötü olması mümkün değildir. Bu nedenle fütüvvet ahlakını özümsemek ve yaşamak lazım gelir.
İyi insanlar bilinmeyen hazinelerdir. Hazinesinin farkına varan insan davranışlarıyla insanlara bilgisini sunmak için mücadele eder. Bunu yapmak içinde iyi insanlarla birlikte olur. İyinin yanına varırsan iyi kötünün yanına varırsan kötü olursun. İyi insanlarla birlikte olmak için çaba gösterilmelidir.
Kendine iyi diyen, kendini öven, enaniyet sahibi, hodfüruş, benlik konusunda cerbezeli insanlardan uzak durunuz. Onların “iyilikleri” sizi çarpabilir. Bir çarparlarsa kolay kolay iflah olmazsınız. Kendini övmek bir hastalıktır. Hasta insanla temas edildiğinde ise hasta olmamak elde değildir.
İyilik yapılmaya layık olmayan kimselere, iyilik yaparken dikkatli olunuz, çünkü onlar kendilerine iyilik yapanlara kötülük yaparlar. Böyle kişilere iyilik yapacaksanız, o iyiliğin sizden geldiğini bildirmeyecek şekilde yapınız. İyilik yap çok yap. Ama asla iyilik yaptığını milletin yüzüne vurma. En akıllı adam bile yapılan iyiliği yüzüne vurduğunda tepki verir.
Yine nihayete erdiremedik konuyu. Biraz daha devam edelim inşallah. Gelecek yazıda bir daha konuyu ele alalım.
Selam ve dua ile...
Bu haber 3497 defa okunmuştur.
