RAKIMI İÇTİN
Biliyorsunuz bilim adamları insanlar hakkında bir araştırma yapacaklarında fareleri kullanırlar. Genleri insana en yakın hayvan olduğundan olsa gerek.
Biraz mizahi olarak; bilim adamları toplanmış fareye bira içirmiş, votka içirmiş, şarap içirmiş hepsinde fare oynamış, zıplamış, duygulanmış. Birde rakı içirmişler. Rakıyı içen fare masaya vurup “o fare buraya gelecek lan” diye birden bire nara atmaya başlamış.
Hah işte bizde de bira içip, şarap içip oynayanlar yani olaylar karşısında darbukaya karşı gerdan kıvıranlar iş kendilerine dokununca birden rakı içmiş fare gibi nara atmaya başlıyorlar.
Biliyorsunuz ben hasbelkader yazılarımda seçilmiş olsun atanmış olsun bir makamı işgal edenlerin iyi yapanlarını övmeyi ve kendimce iki satırlık yazı ile hakkını vermeyi tercih ediyorum. Çünkü hakkını verdiğiniz ve “iyi yapıyorsun” dedikleriniz manevi ihtiyaçları karşılanmış görürler. Maddi olarak karşılığını veremediğimiz için bari “doğru yapıyorsun” diyerek iki kelimelik söz ile gönlünü alalım.
Birde hata yapanlar var. Onlara da “yanlış yoldasın” demek en azından vatandaşlık görevidir. Ben de bu vatandaşlık görevini yerine getirip” yanlışsın” diyorum.
Aman yarabbi sen misin diyen?
Hemen surat asıp, dudak büküp, gözlerini kamaştırıyorlar. Güçleri yetiyorsa laf ile tepki veriyorlar, ama yetmiyorsa bunu davranışlarında gayet başarılı olarak belli ediyorlar.
İnsanlar bir makamı işgal ettiklerinde hemen rakı içmiş fareye dönüyorlar. Elbette bu herkes için geçerli değil. Bazıları bulundukları makamı doldurup, o koltuğa oturduklarında hakkını veriyor. En adil, en sağlıklı, en güzel, en verimli görev yapma arzusu ile dolu oluyor ve etrafına bir o kadar etrafına yardımcı olup, tatlı sert üslup ile astlarına örnek oluyor. İdeal olan budur. İdeal olan etrafına verilen görev ile ağabeylik ablalık edendir.
Şair ne güzel demiş;
Ne mavi mavidir, ne siyah, siyah
Görünen gölgedir, ben neler gördüm
Ağlarken gülenler, güllerken ah vah
On okul bitirmiş cahiller gördüm.
Güzel okullarda bir türlü okumuş, mezun olmuş, bir türlü bir yerlere gelmiş, bir makam işgal eden cahiller yok mu etrafınızda. Emin olun birçok var. Bunlar kime ne yarar sağlarlar. Bunlar sırdaş mıdır? Paylaşımcı mıdır? Dert dinler, söz dinler, çare olur, karşındakine değer mi verir? Yoksa burunları havada gezer, kale tepeyi ben yarattım ama denek dağı babamdan kaldı havasında mıdır?
Bizim yazılar gazetede veya internette yayınladıktan sonra editöre yorum yapmayıp bizzat bize olumlu olumsuz netice veren dostlarımız var. Eminim şimdi arayıp “yine ne oldu” diyecekler. “yine kimi nasıl gördün, kimden ne işittin, ne duydun da yazdın” diyecekler. Valla direk bir şey yok. Direk bana yapılan bir durumda değil. Ama derdini anlatmaya çalışan birini elinin tersi ile itekleyenleri görünce, hele bu şahıs amir pozisyonunda olunca bize de “bir dakika ne oluyor, pardon demek” ve “rakı mı içitin ki dayılanıyorsun” demek düşüyor.
Bulunduğu yeri hazmedemeyen ve herkese dikleşenlere, kendini âlem şahı görenlere son bir söz. Rızkı veren sen değilsin. Kimse sana biat edip, secde edecekte değil. Eğer saygı duyuluyorsan makamınadır. Senin rakı, onun şarap içtiğinden değil.
Selam ve dua ile…
Bu haber 4387 defa okunmuştur.
