LOJMANDA OTURUP ORDUEVİNDE YER İÇERLER
İnsanlar önceleri sinema tiyatro gibi etkinliklere daha fazla giderdi. Şimdilerde geçim derdinde. Aslında lüks olamayan ama günümüz ekonomik şartlarında lüks sayılabilecek etkinlikler artık daha az takip edilir oldu.
Bu bağlamda sinemada yeni gösterime giren “nefes” adlı yapıtı izleme imkânımız oldu.
Eskilerden OHAL olarak adlandırılan ancak olağan üstü halin kaldırılmasıyla bu ad kullanılmayan doğu ve güneydoğu Anadolu bölgesinde bir karakolda bulunan askerlerin yaşam mücadelesini anlatıyor.
Bu mücadele sadece azgın terör örgütüne karşı değil çetin doğa şartlarına da yapılıyor. Hem bu mücadele insan hafızasının almayacağı boyutlara ulaşıyor bazı zamanlarda.
İlgili filmin reklamı basında çok yağıldı. Bu reklâm Genelkurmay başkanın filmi izlemis ve hakkında güzel yorumlar yapmış olmasıyla daha farklı bir boyut kazandı. Elbette söz konusu bölgede görev yapanlar için nefes filmi daha farklı anlamları birlikte getiriyor. Bazen nostalji olarak izliyorsunuz bazen hayatın gerçekleri kafanızdan şerit halinde geçiyor.
Birlikte izlediğimiz filmi yorumladığımız oğlumun ilk tepkisi “ halkı askerlikte soğutuyor” oldu. Nedenini o bölgede görev yapacak oğullarını ana babalar nasıl göndersin şeklindeydi. Ancak açılıma da çok katkısının olacağını yine genç kafa ile ekledi yorumun arkasına.
Evet; Açılıma katkısı olacağı kesin. Zira o bölgede görev yapmanın zorluklarının ötesinde savaş ortamının acımasızlığını vurgulaması kafaları karışık olan halkın daha tarafsız düşünmesini sağlayacaktır.
Bizim için kutsal bir mücadeledir bu çarpışma. Çünkü bizler vatanının bir karış toprağını namede vermemek için yapıyoruz bu mücadeleyi. Bölge halkının daha refah bir ortamda, daha güvenli bir ortamda, ekonomik şartlar bakımından da daha iyi imkânlarda yaşaması için canımızı ortaya koyuyoruz. Ayrıca kutsaldır çünkü vatan için ölünecek ve şehit olunacak var mı bundan daha güzel bir neden? Şehit olursak ta peygambere komşu olacağız. Ebedi alem içinde bundan daha güzel mertebe olmayacağından ayrı bir kutsallık taşıyor.
Peki; bu mücadelenin diğer tarafı ne düşünerek mücadele ediyor. Halkının özgürlüğünü düşünen böyle mi yapar. Bunlar böyle yaptıkça en azından bulundukları topraklarda daha az özgür dolaşacaklarını bilmiyorlar mı? Mücadele silahlı olunca elbette taraflar elinden geleni ardına koymayacaktır. Öyle de oluyor zaten. Yüce milletimin güzide ordusunun da eli armut toplamıyor. Biraz önce saydığım konular için mücadele eden ordumuz da gereğini yapıyor.
Mücadele edecekse ve kendini haklı görüyorsa fikir ile yapsın. Fikri mücadelede zaten haklı görülürse her türlü halen atılmakta olan adımlar da atılır. Zaten her türlü iyileştirme çabası içinde olan bir hükümet var.
Nefes filmini ailece izlemek gerekiyor. Bu işin tarafı olan azgın örgüt ailelerin desteğini almaya çalışmıyor mu? O zaman necip milletimin de bayanı, erkeği, oğlu, kızı çoluğu, çocuğu ile birlikte bu mücadelenin nasıl olduğunu en azından film olarak görmesi gerekiyor. Gerekiyor çünkü verelim o dağları ne halleri varsa görsünler anlayışında olan insanların vatanın bir karış toprağın kutsal olduğunu bilmesi açısından gerekiyor.
Askeri lojmanda oturan, kantinden alışveriş yapan, orduevinde çayı üç kuruşa içip, caka satan olarak görenler bu filmi beyinlerine kazısınlar. Varsa gücü kalsın orda üç beş gün oda satsın caka. Ama sobanın(artık doğalgaz var) başında sıcak çayını yudumlayıp devlet kurup devlet yıkanlar orduevinde çayı üç kuruşa içen askeri eleştirirken bunu da düşünsün.
Her toplulukta olabilecek çürük elmaları dikkate bile almayın. Asker gururumuz ve onlar baş tacımız.
Selam ve dua ile…
