FATİH’İMİZ
Bir lamba yanıyor hafif ve sarı
Titriyor yıldırım düşmüş gibi yer
Bekledi arzuyla karanlıkları
Anneler, babalar, erkek kardeşler:
Tâ içinden duyar ani bir ağrı
Bir hüzün şarkısı tutturur gider
Anneler, babalar, erkek kardeşler...
Elbette her ölüm acıdır. Herkesin genç olsun yaşlı olsun, döşeğinde gözlerini yumsun veya kaza olsun veya şahadet şerbetini içerek ölsün nasıl olursa olsun kaybettiği kendince acıdır.
Ölüm güzel şey,budur perde ardından haber...
Hiç güzel olmasaydı ölürmüydü peygamber?...
Öleceğiz müjdeler olsun,müjdeler olsun !
Ölümüde öldüren Rabbe secdeler olsun!
Necip Fazıl böyle demiş. Tabi ki hepimiz bir gün bunu yaşayacağız. Bu alemden göçüp gideceğiz. Etrafımızda sevdiklerimiz hatta çok sevdiklerimiz de ebedi kalmayacak. Elhamdülillah itikadımız var. Alemlerin Rabbi bu şekilde bizleri yaratmış. Bu nedenle yani ölüm gerçeğini bildiğimiz için sabırlı davranıyoruz. Zaten bu konuda sabretmesen de elden bir şey gelmiyor.
Dediğim gibi her ölüm acıdır. Ama ölümün ani olması genç olması ölüm şeklide farklı olunca bu acı daha katlıyor.
Amcamoğlu Fatih’imizi 34 yaşında can sıkıcı bir şekilde kaybettik.
Duyduğumuzda başımızdan kaynar sular döküldü. Genç yaşta çalıştı çabaladı, babasının yön vermesi kardeşleri Ahmet, Mustafa, Ekrem, Nurullah’ın omuz vermesi ile gurbet ellerde müteahhitlik yaptı. Kısacık ömrüne bir hac birkaç umre sığdırdı. Görev yaptığı yerde yükseldi sevildi sivrildi. Emsallerine göre yaptığı işler ile göz doldurdu. Elbette bu aşamada dostu oldu pek çok. Ama hayatın gerçeği olarak düşmanı da oldu.
Fatih gülen yüzü mütevazı tavrı ile hatırlanacak hep. Tıpkı tabutunu taşıyanların yüreklerinden yaşlar döküldüğü bigi tanıyan bilen herkes yüreği ile ağlayarak uğurladı.
Aklımda amcam gel buraya burada yaşa yanımda ol bir şey yapma gel ofisime odana geç otur. Sadece burada ol dediği dün gibi. Keşke demek uygun değil tabi ki iş işten geçtikten sonra ama keşke…
Süleyman Alyehiselam ölüm meleği Azrail Aleyhiselama sorar. İnsanların ruhlarını bazen genç bazen ihtiyar akıyorsun. Bazen çocuk oluyor bazen toplu bazen de tek tek alıyorsun. Bu nasıl oluyor.
Hazreti Cebrail cevap veriyor. Bana kimin ne zaman ruhunu alacağım liste halinde veriliyor. Bende tatbik ederim. Gerisine karışmam. Toplu ölümde ruhlara vereceği emir ile hepsi gelir teslim olur.
Yani kimin ne zaman nerde nasıl öleceğini Rabbim önceden biliyor ve hayat ona göre orda son buluyor. Kimin ne zaman nerde nasıl öleceğini kimse bilemez. Büyük konuşup büyüklenmemek lazım gelir.
Cenazemize bizzat katılan, arayan acımızı paylaşan tüm dostlarımıza şükranlarımızı sunuyorum. Acılar paylaşıldıkça azalır. Gerek bedenen gerekse Duyguları ile yanımızda olanlar duamızdasınız ve duamızda olacaksınız her zaman.
Selam ve dua ile…
Bu haber 2283 defa okunmuştur.
