Duygusal olmak insanı bazen vahşice işler yapmaktan alıkoyar. İsteseniz de vahşi işler yapmazsınız. Ancak iradenizin kaybedip içinizdeki insani duyguyu kaybettiğinizde hayvani işlerin yapılması daha kolay olur. Askerlere gösterilen Komando kurslarında bu konu işlenir. Yani hayatta kalmak için duygusallığın ötesine geçmek gerekir. İnsanın kendini ifade etmesi bazen oldukça zordur. Bu nedenle bende bu özelliğimi söylerken sıkılıyorum. Ama beni tanıyan herkes bu özelliğimi bilir. Duygusalım. Hatta ömrümün yarısından fazlasını adadığım mesleğimden beklenmeyecek ölçüde duygusalım. Elbette mesele Vatan savunması olunca bu duygusallık olmadı iş hayatımda. Bilen bilir.
Yalnız şimdi zikredeceğim konu duygusallığın çok ötesinde.
Ekranlardan ihtiyaç sahiplerine yapılan yardımları izlerken yine ister istemez göz yaşları pınar oldu. Bu yardımların kesilmesi için mahkemelere başvuran yada yanlı yayın yapan zihniyetleri bir kez daha kınadım.
İnsanlar yapılacak bu yardımlarla hep söylüyorum.Tenceresine kaynatacak ,çocuklarına yedirecek aş buluyor. Oğluna okula giderken vereceği harçlığı buluyor. Sobasına kömür buluyor. Oturacağı halıyı buluyor. Bu yardımların yaygınlaşarak artmasını istemekten daha doğal bir şey olamaz. Bu insanlığın gereğidir.
Bu konu hakkında kaçtır yazıyorum ama hala bu taraflı yayınlar devam ediyor. Hala bu yırtınmalar devam ediyor. Tepki ve tebrik yorumları da devam ediyor elbette. Ancak ne tepki çekmek birileri ile ters düşmek nede takdir alıp birilerine çanak tutmak için yazıyorum bunları. Benim derdim ihtiyaç sahipleri.
Kırıkkale’de faaliyet gösteren ihtiyaç sahipleri için çalışan bir dernekte yaklaşık bir buçuk yıl çalıştım. Derneğin siyasi siyasete bulaştırmak istemediğim içinde ayrılmak zorunda kaldım. Bu dernekte neler yaşadık. Ekranlarda izlediğimiz fukaralık memleketimizde de yaşanıyor. Komşusu açken tok yatan bizden değildir. Hadisine ters düşercesine komşumuzun farkında değiliz.
İşte bu farkında olmadığımız insanlara birileri ulaşıyor. Ne mutlu. Bunun partisi siyaseti olmaz. Kim olursa olsun eğer siyasi amaçla yapıyorsa inanın ayaklarına dolanır. Bu konu siyaset üstüdür. Hükümet beyaz eşya veriyormuş, AK parti kömür veriyormuş, CHP Ankara’daki söylemini İstanbul’a da taşıdı. 600 liralık yardım yapacakmış. Dün DTP aynı yardımları Diyarbakır dada yapacağını açıkladı. MHP’li belediyeler ihtiyaç sahiplerine yemek dağıtıyor. Ne mutlu. Bırakın partiyi martiyi. Bu iş sosyal devlet anlayışının gereği. İnsanlığın gereği.
Yapılan bu yardımları ekranlarda olumsuz bir şeymiş gibi gösteren bir takım medyanın, haberleri yaparken konuşturdukları insanlar ne güzel söylüyor. İhtiyacımız vardı keşke birde buzdolabı, yada erzakta veya birde çekyat verselerdi diyorlar. Bunu olumsuz gibi yansıtan medya çuvallıyor aslında. Farkına varamıyorlar ve ekranları karşısında bu haberleri izleyen insanların duyduklarını hissedemiyorlar. Allah şaşırtıyor. Ayaklarına dolanıyor yaptıkları.
Tartışmasız herkes ister. Kimsenin muhtaç olmamasını. Kimsenin el açmamasını. İşi,eşi, aşı olmasını. Ama var işte ihtiyaç sahipleri. O zaman bunlara yapılan yardımlar teşvik edilmeli desteklenmeli. Kesinlikle köstek olunmamalı. İnsanlık bunu gerektiriyor.
Af buyurun ama eşekten düşeni eşekten düşen anlar. Bir lokma ekmeğe muhtaç olun bakalım nasıl destekliyorsunuz bu yardımları.
Kimsenin kimseye muhtaç olmayacağı günlerde buluşmak üzere.
Selam ve dua ile…
Bu haber 3821 defa okunmuştur.
