DÜN BOSNA BUGÜN SİNCAN UYGUR
Ben zifiri karanlıklarda çığlıklarımın yankısıyla
Sarsılırken
O yan odada Filistin askısında direniyordu
Yaralarına her tuz basılışında
Bağımsızlık, vatan diyordu
Her cümlenin sonu
Ya özgürlük
Ya ölüm oluyordu…
Şairin dediği gibi. Özgürlük olmayacaksa yaşamak niye. Başkasının zulmü altında olunacaksa bu dünyada durmak niye…
Doğu Türkistan olarak ta adlandırılan Sincan Uygur özerk bölgesi Çin Halk cumhuriyeti toprakları içinde bulunmaktadır. Başkenti Urumçi’dir. Resmi dilleri Uygurcadır. Daha detaylı bilgi vermenin gereksiz olduğu inancındayım.
Zira içinde Türk kanı taşıyan herkesin içi kan ağlayarak gelişmeleri takip ettiğini, çıkıp bir gösteride pankart açtığını, ölenler için gıyabi cenaze namazına katıldığını veya geride kalanların selameti için oturup kuran okuduğunu, en azından içinden Uygur Türklerinin yanında olduğunu zalimlere içinden isyan ederek yaşadığını düşünüyorum.
Uygur Türkerline yapılan zalimliğin kaynağının Çin yönetimidir. Yıllardır baskı altında tutmaya çalıştıkları, Ancak bir türlü maneviyatlarını ellerinden alamadıkları soydaşlarımıza yapılan bu barbarlığı tüm dünya seyrediyor. Tıpkı Müslümanlara ve Türklere yapılan her zalimlikte olduğu gibi.
Bugünlerde Bosna katliamının 14 ncü yıldönümü büyük acılarla anılıyor. Adeta tekrar yaşanıyor. Hepimiz dün gibi hatırlıyoruz. Bosna’da yaşanan soykırım ve insanlık ayıbına Dünya sessiz kalmıştı. Yapılanlar yapıldıktan sonra timsah gözyaşları ile Bosna halkının yanında olduklarını göstermişlerdi.
Toplu katliamlar, suçu günahı olmayan insanlara yapılan işkenceler, tek kabahatlerinin Müslüman olması nedeniyle öldürülen çocuklar ve ihtiyarlar, soylarını değiştirmek uğruna masum Müslüman kadınlara yapılan iğrenç saldırılar…
Bosnalının çektiği çileler, Çeçenlerin Rus esaretleri, Afganistan, Irak, kısaca nerede Müslüman ve özellikle Türkler zulüm görüyorsa dünyanın ilgisi oradan uzaklaşıyor. Adeta birilerinin bu adaletsizliği kapatmak uğruna dikkatleri başka yöne çektiği ve zalimin işi bitince vah tüh sesleri ile enkazı kaldırmaya gittiklerini görüyoruz. Akbabalar gibi oradaki ganimeti toplamak için son çırpınışları onların gösterdiğini, zalimle birlikte gagalandıklarını görüyoruz.
Evvelsi gün Bosna’da yapılanları, dün Afganistan, Irak’ta olanları bugünse ilk yerleşik Türk kavmi olan Uygur Türkerline yapılan dünyanın sessizlik hastalığını tedavi etmenin yolu daha çok ses çıkarmaktır. Sokağa çıkıp yırtınarak avazımızın çıktığı kadar bağırıp dikkatleri yapılan bu zulme çevirmeliyiz. İçlerinde daha insani duygularını yitirmeyen bir takım medeni ! insanlar belki kendi ülke yöneticilerini uyarır da onlar kıpırdar çözüm için.
Feryadımızı, çığlığımızı, dövünmemizi, manevi zırhımızı kuşanmamızı hiçte sessiz yapmayalım. Ortalığı yırtarcasına, karşıki dağlar yankı yaparcasına, teknolojiyi de kullanarak basalım feryadı. Zulme karşı, bağımsızlığını kazanmaya çalışan dindaş ve soydaşlarımız için. Onların yanında olduğumuzu tüm gözü kör dünyanın görmesi için.
Biz feryat edelim, dua edelim, tepki gösterelim, inanıyorum ki etrafımızda çok biz gibi ! Olan inan vardır. Onların çığlığı ile birleşince kör dünyayı sağır eder, zalime dar ederiz. Selam ve dua ile… Bu haber 3792 defa okunmuştur.
