KALDIRIMSIZ ŞEHİR
Yabancı kaynaklı bir derginin araştırma yaparak yaşanabilir iller sıralamasında on birinci sıraya yerleştirdiği, iller arasındaki nüfus ve yüz ölçümü açısından büyük sayılacak, Türkiye coğrafyasının ortasında olması ve başkente koşarak gidilebilecek mesafede olan bir ilin Türkiye genelinde yolun ortasından yürüyen insanların yaşadığı şehir olarak anılması ne acı değil mi?
Belediye başkanı ilk dönem göreve geldiğinde ben bu şehirde yaşamıyordum. Ancak “Kırıkkale’yi kaldırımla tanıştırdık” şeklinde bir pankart astırttığı söyleniyor. Eğer astırmışsa bizim için ne ayıp.
Haberlerde izlemişsinizdir. Dünya artık palyaço’yu uzaya gönderiyor. Bırakın işadamını, astronotu. Biz hala güzel ülkemde nelerle uğraşıyoruz. Ne zaman geçeceğiz bunları bilmiyorum.
Yoldan yürüsen ne olur, kaldırımdan yürüsen ne olur demeyin. Bırakın emniyeti, araba çarpmasını, nizamı intizamı. Kirlilik yeter. Görüntü kirliliği bir şehri yok etmeye yeter.
Bu konuda çok yazılar yazıldı. Çok köşe yazarları bu konuyu ele aldı. Okuduk birlikte. Ama bir çözüm bulunamıyor. Bu da arı bir ayıp.
Eğer, gerek valilik, gerek belediye ve gerektiği yerde emniyet müdürlüğü bu konuyu çözemiyorsa boşuna esnafa bahane bulmanın bir anlamı yok. Hele yolun ortasından giden vatandaşa kabahat bulmak basitlik olur.
Şehrin belli yerlerinde iş merkezlerinin yoğunlaşmış olması nedeniyle vatandaş zaten birbirini ezerek yürüyor. Hadi zafer caddesinde, bankalar caddesinde birine çarpmadan ilerleyin. Mümkün değil.
Kaldırımların bu denli yetersiz olduğu kalabalığın toplanmış olduğu bu yerlerde birde esnafın teşhir amaçlı mallarını kaldırıma çıkarmaları temelli içinde çıkılmaz durum oluşturuyor.
Kimse esnafın malını teşhir etmesini engellemeyi düşünemez. Kesinlikle mallar sergilenmeli. Ama kaldırımda değil. Vitrinde sergilenmeli. Esnafın kurala uymayanı ne var ne yok malını kaldırıma yığıyor. Kurala uyanı çıkarmıyor vitrin sergisi yapıyor. Bunu neresi eşitlik. En azından kurallara uyanına yapılan bir haksızlık var. Kaldırımlar mal teşhir salonları değil. Herkesin eşit şeklide sergilemeyi kendi sınırları içinde yapması gerekiyor. Aksi takdirde görüyorsunuz işte. Yakında yolun ortasında bile yürüyecek yer kalmayacak.
Konu valilik koordinesinde yapılacak bir toplantı ile ele alınmalı ve esnaflara güzelce anlatılmalı. Konu ile ilgili yapılacak bu toplantıya esnaflarda davet edilmeli. Kaldırımların halka ait olduğu konusu bir kez daha tebliğ edilip, uyarıldıktan sonra kesinlikle sıkı takip edilmeli. Zabıta müdürü ve onun elemanları fır dönmeli şehirde. Kim olursa olsun aynı ikaz ve cezai işle uygulanmalı. Ayrım yapılmadan, kişi kayrılmadan yapılacak ikaz ve cezalandırmaya hiçbir duyarlı esnaf ne oluyor demez. İnanıyorum ki onlarında eşleri, kızları, yakınları bu sıkışıklık ve kaldırımların gelişi güzel amaç dışı kullanımından dolayı zorluk çektiklerini kendilerine iletiyordur. Onlarda bu durumdan yani herkesin eşit şekilde vitrin sergisi yapıp kaldırıma taşmamasından memnun olacaklar.
Kaldırımı işgal eden sigara yasağından kaçanların durumu da çok yazıldı. Onlara da kesinlikle bir çare bulunmalı. Bazı kaldırımlar kıraathane oldu. Kimin haklı olduğu değil ortadaki durum önemli. Sigara içenler ne yapsın. Ama o yoldan geçmek zorunda olan vatandaş ne yapsın. Yetkili kişilerin kafa yorup, kaldırım utancından biran önce kurtarması gerekiyor bu şehri.
Bu şehir hepimizin. Kaldırımlarda öyle.
Selam ve dua ile…
